Grootsheid.
Het is een beladen woord….
Misschien denk je nu aan arrogantie, aan opschepperij en aan ‘iets bescheidener graag’.
En joúw grootsheid.
Dat is niet alleen een beladen woord maar waarschijnlijk ook
een ‘shit, daar ben ik gruwelijk bang voor’ - woord
of een ‘die heb ik helemaal niet’ - woord
en een ‘wat zullen ze dan wel niet zeggen over mij’ - woord.
Ik ben letterlijk een grote vrouw.
Met mijn 1m75 steek ik meestal iets uit in een groep van vrouwen
en ik heb een lichaamsbouw waar je niet naast kan kijken.
Fysiek kan ik mij eigenlijk niet verstoppen.
En toch probeer ik het altijd.
Omdat ik mijn innerlijke grootsheid altijd heb ingehouden.
Waarom?
Om er bij te horen.
Uit angst voor de afwijzing van de anderen.
Uit pijn.
Uit kwetsuren.
Ik heb een tijd geleden een artikel geschreven over de twee drijfveren waarom mensen veranderen.
Ofwel vanuit een ‘weg willen van iets zoals een niet meer te dragen pijn’ of ‘naar iets toe willen zoals een verlangen zonder welk niet meer kan worden geleefd’.
Het verlangen naar mijn grootsheid wordt steeds groter.
Het voelt nu als een strandbal die ik nog met veel moeite onder water probeer te houden.
En ja, wie mij kent, weet dat ik altijd al ambitieus en gedreven ben geweest.
Maar ik kende maar één pad naar die ambities en dat was het pad van het carrière maken.
Op de mannelijke manier ergens een positie nastreven als baas.
Voor wie vertrouwd is met de archetypes: op de Athena-manier (heb je trouwens al de video’s gezien over Athena?).
Maar telkens ik vroeger op dergelijk pad was (ik heb jaren geleden nog op de rechtbank gewerkt en in een ocmw), ging ik toch weer een andere richting uit.
Ik begreep mezelf toen hierin niet.
Nu zie ik dat er een ander pad voor mij was weggelegd.
Een pad als zelfstandig ondernemer waarbij ik helemaal op mijn eigen manier mijn grootsheid mocht ontdekken.
En stap voor stap ontvouwt zich deze.
Het verlangen kolkt als een vuur in mijn bekken (ja, de levensenergie van een vrouw in haar bekken zit).
En dit vuur begint zo hoog te laaien dat het groter wordt dan de angst en de pijn.
Dus wat als ik jou nu zeg dat grootsheid geen beladen woord hoeft te zijn.
Dat grootsheid eigenlijk ‘gewoon helemaal jezelf zijn’ is.
Jezelf zijn
met al jouw talenten én kwetsbaarheden
met al jouw nobele kanten én al jouw gemene kanten
met al jouw empathie én al jouw ‘ik klop jou straks op jouw gezicht’ - kanten.
Ja, je mag jezelf tonen.
Ja, je mag zeggen dat je ergens goed in bent.
Ja, je mag een aantrekkelijke sensuele vrouw zijn.
Ja, je mag die geboren leider zijn die je bent.
Ja, je mag in de spotlights staan.
Ja, je mag jouw uitgesproken - en zelfs spirituele - visie uiten.
Sterker nog, je moet.
You owe it to the world!
We zijn als mens gemaakt voor grootsheid.
En we voelen dat ook.
We hebben wilde dromen en diepe verlangens.
Zaken waar we niet over spreken, zaken die we niet delen (waar denk je nu aan?)
Alleen dúrven we niet.
En dit moet stoppen.
En daarin wil ik jou helpen én een voorbeeld zijn.
Terwijl ik dit schrijf, besef ik eigenlijk dat ik ‘grootsheid' geen mooi woord vind.
Ik heb het meer voor ‘grandeur’.
Het is een woord uit vervlogen tijden.
Het doet mij denken aan kastelen met prachtige interieurs en balzalen waar dames rondzwieren in hoepelrokken.
En ja, toen mochten dames alleen grootst zijn in de omtrek van hun jurk en de hoogte van hun kapsel.
Maar het is tijd dat we de vrouw in haar volle grandeur laten zien!
Doe je mee?
Ga je mee op het pad naar jouw grandeur?
Ik zal leiden (yep, dat is mijn favoriete positie :)) zodat ook jij de steun en inspiratie vindt om jouw pad te bewandelen.
Mijn dagelijkse stories zijn hierin al - te horen uit de reacties - een fijne bron van inzichten.
En als je meer hulp nodig hebt, kijk dan even contact op.
Want ook als je nu denkt ‘ik zit nog helemaal in de pijn en de angst’, weet ik zeker dat je net dat stapje vindt dat jou nu vooruit kan helpen op jouw pad.
Want het is een pad met meerdere etappes en tussenhaltes, je moet alleen wel de volgende stap zetten.